Εντάξει, το άλλο post έρχεται - αλήθεια. Αλλά, ναι.
Κοίτα να δεις τι γίνεται τώρα. Έχω ένα Facebook profile, έτσι; Κι ήταν αυτή η Eurovision χθες, έτσι; Και ξυπνάω πρωί,
κάνω τον καφέ μου και - σαν καλός πρεζάκιας του 21ου αιώνα κι εγώ - μπαίνω στο Facebook. Και δώσε εννιά στις
δέκα αναρτήσεις στο news feed να
είναι για τη Eurovision. Κι
απ'τη μία, "πω, το τραβέλι, ντροπή", κι απ'την άλλη, "α, μπράβο
στην κοπέλα για τα αρχίδια που είχε" - και τέτοια. Κι απ'την παράλλη,
βέβαια, έχουμε να ασκήσουμε το εκλογικό μας δικαίωμα [sic/sick - όπως θέλετε] στα κοντά, τον
Μπούκουρα να κλαίει κι ένα γενικότερο κοκομπλόκο στην Ουκρανία - παρέα με το
ότι γενικά ακόμα δεν έχουμε να φάμε, να 'ούμ'.
Προσωπικά, δεν τον παρακολούθησα τον διαγωνισμό της Eurovision - είτε γιατί δεν
με αφορά, είτε γιατί έπινα μπύρες με τον CDS, είτε γιατί είχα και δουλειές να κάμω (τσς!). ΟΚ,
ομολογουμένως, έχω ένα κάρο "φίλους" στο Facebook, τον κύριο όγκο των οποίων δεν
γνωρίζω, δεν ξέρω, δεν (το γιατί είναι άλλη ιστορία - αλλά σε κάποια φάση θα το
πιάσουμε κι αυτό, promise). Θεωρητικά,
ο κύριος όγκος των φίλων μου δεν θα ασχολιόταν με τη Eurovision (γιατί έτσι), αλλά - fuck... Ασχολήθηκε στα τέρματα.
Όπως έγραψα και πιο πάνω - απ'τη μία στέκονται οι roughnecks του "που-πάει-ρε-ο-τράβελος" (σ.σ.: σε ακόλουθες αναφορές θα μνημονεύεται ως Ομάδα Α) κι απ'την άλλη οι κάθετοι του "εύγε στην κοπέλα για το θάρρος της διαφορετικότητας" (σ.σ.: εφ' εξής Κουτί Β) . [spoiler: Ακολουθεί οξύμωρο.] Τώρα, σοβαρά... Ασχολείστε τόσο πολύ (γιατί πολύ είναι έστω κι ένα βράδυ, αν και κάτι μου λέει ότι θα τραβήξει η τσιριμόνια αυτή καν'να διημεράκι) με το τί έγινε στη Eurovision, ζώντας στην Ελλάδα του 2014; Εδώ ο Σαμαράς σάμπλαρε Obama για πρόσφατο τηλεοπτικό σποτάκι και θα κοιτάμε το αν καθόταν καλά το μούσι με την τουαλέτα;
Το οξύμωρο σχήμα νομίζω έγινε αντιληπτό. Επικρίνω τα της
ασχολίας με τη Eurovision, ασχολούμενος
τελικά κι εγώ με τη Eurovision.
Αλλά -
- Ρε, roughnecks της Ομάδας Α...
- Ρε, κάθετοι του Κουτιού Β...
...το ότι το επίθετο που έγραφε δίπλα στο Conchita ήταν Wurst δεν το πρόσεξε κανένας σας; Λουκάνικο; Λουκάνικο. Ποικίλει το μήνυμα - κι αν για τους γερμανομαθείς είναι προφανής η αναφορά στο "mir doch alles Wurst", είναι άλλο τόσο προφανής και η αναφορά στο ding-a-ling που κουβαλάει ο τύπος. Έχοντας ξεκωλιάσει το οξύμωρο που λέγαμε, "ενημερώνω" το φιλοθεάμων κοινό ότι η Conchita Wurst είναι καλλιτεχνικό πείραμα - ή whatever, μεγάλη κουβέντα, αλλά ναι - και προσωπικά ως τέτοιο (αναγκαστικά) το αντιμετωπίζω. Κυρίως για τις κοπελιές που έκαψαν τον διαδικτυακό τους στηθόδεσμο στο timeline τους, φωνάζοντας για το ότι είναι γυναίκα και πανέμορφη και τέτοια η Conchita - η Conchita Wurst είναι stage persona. Το ότι ο Tom Neuwirth που την ενσαρκώνει είναι gay, δεν κάνει την Conchita πραγματική γυναίκα - και πραγματικό πρόσωπο (να μου υπενθυμίσει κάποιος - γκουχ, Έλενα, γκουχ - να συζητήσουμε το θέμα με τις personae και στο Hip Hop κάποτε), όπως και - hey, fuck it, δεν την κάνει πρότυπο.
- Ρε, roughnecks της Ομάδας Α...
- Ρε, κάθετοι του Κουτιού Β...
...το ότι το επίθετο που έγραφε δίπλα στο Conchita ήταν Wurst δεν το πρόσεξε κανένας σας; Λουκάνικο; Λουκάνικο. Ποικίλει το μήνυμα - κι αν για τους γερμανομαθείς είναι προφανής η αναφορά στο "mir doch alles Wurst", είναι άλλο τόσο προφανής και η αναφορά στο ding-a-ling που κουβαλάει ο τύπος. Έχοντας ξεκωλιάσει το οξύμωρο που λέγαμε, "ενημερώνω" το φιλοθεάμων κοινό ότι η Conchita Wurst είναι καλλιτεχνικό πείραμα - ή whatever, μεγάλη κουβέντα, αλλά ναι - και προσωπικά ως τέτοιο (αναγκαστικά) το αντιμετωπίζω. Κυρίως για τις κοπελιές που έκαψαν τον διαδικτυακό τους στηθόδεσμο στο timeline τους, φωνάζοντας για το ότι είναι γυναίκα και πανέμορφη και τέτοια η Conchita - η Conchita Wurst είναι stage persona. Το ότι ο Tom Neuwirth που την ενσαρκώνει είναι gay, δεν κάνει την Conchita πραγματική γυναίκα - και πραγματικό πρόσωπο (να μου υπενθυμίσει κάποιος - γκουχ, Έλενα, γκουχ - να συζητήσουμε το θέμα με τις personae και στο Hip Hop κάποτε), όπως και - hey, fuck it, δεν την κάνει πρότυπο.
"Δεν την κάνει πρότυπο; Μα..."
Ε, ναι - μα. Ξέρω, ο καθένας έχει κάθε δικαίωμα να ζει και
να υπάρχει και απ'όλα όπως θέλει, και διάφορα τέτοια όμορφα, και ο Charlie ο μονόκερως. Αν έχετε
την ψευδαίσθηση ότι έχουμε ξεπεράσει τόσο πολύ το mentality του circus freak show και πως ζούμε σ'έναν
κόσμο που όλοι είναι ελεύθεροι να κυκλοφορούν και να ζουν όπως θέλουν (γάμα το Harajuku), κάντε ένα rewind στο timeline σας και μετρήστε τα posts που καντηλιάζετε
κλαρινογαμπρούς, όχι αρκούντως σκληρούς rappers, το μπάζο απ'το σχολείο, τον αγύμναστο στην παραλία, τον
φλώρο που δεν αντέχει στο ring
με το taijiquan - και,
και, και. Αντεπιχείρημα που λέει, "Α, αυτοί μου χαλάνε την αισθητική"
δεν το δέχομαι, γιατί - hey, εμένα
μου χαλάει τη δική μου η γενειάδα και το eyeliner, kthnxbye.
Αλλά, εντάξει. Εδώ εγώ βγάζω δίσκο απ'το '99 - εκεί θα κολλήσουμε; Έρχονται Ευρωεκλογές, αυτοδιοικητικές, ο Βλαδίμηρος κάνει ζέσταμα για να παίξει sambo με τον πλανήτη και η Κίνα κλείνει το μάτι καυλερά σε όλους μας από λίγο πιο δίπλα. Πάει κι η Συρία, πάει κι η Βόρεια Κορέα, πάει κι η Αίγυπτος - καλά, ευτυχώς που πάει κι ο Kony. Ρε... Σοβαρά τώρα;
Flame on.
No comments:
Post a Comment